Parçalandım
Ve her bir parçam ayrı
yere bıraktım
Birini açık denizlerin en
derin yerine attım
Kürek çektim, uzaklaştım,
dönüp arkama bakmadım bile
Birini yüksek dağların
zirvesine çıkardım
Hiç kimse kurtarmasın,
kurda kuşa yem olsun diye
Birini hiç unutmadığım o
küçük şehirde bıraktım
Dönemedim, kim bilir,
belki dönsem de bulamazdım
Önce savruldum yok oldum
Sonra dinlendim duruldum
Ve her giden parçam yerine
Yenisini doğurdum
Daha güçlü, daha sakin
Daha mutlu, daha suskun
Daha olgun, daha kırgın
Daha yalnız, daha yorgun
Birini tandık bir vişne
ağacının dibine ektim
Soramadım filizlendi mi,
sürgün verdi mi?
Birini çok sevdiğim bir
dostta unuttum
İstedim, geri vermedi,
meğer benden pek haz etmezmiş
Birini büyük bir aşk
uğruna ateşlere attım
Bilerek, isteyerek, ama
asla pişman olmadım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder