Her kim ki kıskançlık
gölünde yüzer
Bilsin ki ulaşamaz o Kaf Dağına
Bülbül ki aşk denizlerinde
gezer
Uçamaz ki başka güllerin
narına
Her kim ki bencillik
dağına tırmanır
Bilsin ki kaderi yalnız
kalmaktır
Her kim ki hırs ovalarında
saklanır
Avladım zanneder ama kendi
avlanır
Her kim ki hakikat
ormanında bekler
Bilsin ki hatasız çıkamaz
yarına
Her kim ki inkâr limanında
demirler
Eremez hiçbir zaman
gönlünün sırrına
Her kim ki ayrılık
vadisinde durur
Bilsin ki ne ararsa
kendinde bulur
Biz milyonlarca kuştuk Kaf
Dağına kanat açtık
Acı çektik yaralandık
bilmiyorduk aldandık
Kimimiz yollarda kaldık
dünya malına kandık
Kimimiz sebat ettik yedi
vadiyi aştık
Gönül bu durmaz uçar zaman
mekân tanımaz
Uzun yol yolcusudur
bulmadan aşkı durmaz
Gönül bu durmaz uçar uzak
yakın tanımaz
Gönül yol yorgunudur
yanmadan huzur bulmaz
Gönül durma uç yorulma uç
yılma uç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder