Rafet El Roman - Gönül Yarası

Gönül yarası, olmadık yerde kanar durur
Anıların ruhu dolanır
Anlatmaya kelimeler yetmez
Her şey bitmiş, anlamını yitirmiş
Hayat kare kare geçiyor gözlerimden
Doyamadan, nasıl geçti bunca zaman?

Islanır kirpiklerim, yüzüme bulaşır yaşlarım
Ateş topu düşer yüreğime
Alev alev yanar içimde
Alır başımı yollara düşerim
Kara kara düşünürüm, üzülürüm
Kızarım halime, koşarım son sürat
Yorulunca yığılıp kaldığım yerde
Adını sayıklarım gündüz gece
Nereye baksam izlerin var, silinmiyor
Gönül yarası bu, geçmek bilmiyor.

Yalan sözler gülüşlere, kandın gittin ellere
Kim bilir kaç senelerce, yanar durur bu içimde
Gün görmeyen şu yüzüm bir sende güldü, seni sevdi
Dönsen de kıymeti yok, düştün gözümden bir kere.

Adaletsiz koca dünya, yine olan bana oldu
Aşk ateşi, yar acısı dönüp durup beni vurdu
Şimdi gönül yaralı, kırık kolu kanadı
Sende kaldı yarısı, varsın dursun acısı
Gönül yarası.

Yitik, mağrur gönlüme, kıydın gittin ömrüme
Neyim varsa inandığım, kayıp ziyan şimdi yarım
Gün görmeyen şu yüzüm bir sende güldü, seni sevdi
Dönsen de kıymeti yok, düştün gözümden bir kere.

Adaletsiz koca dünya, yine olan bana oldu
Aşk ateşi, yar acısı dönüp durup beni vurdu
Şimdi gönül yaralı, kırık kolu kanadı
Sende kaldı yarısı, varsın dursun acısı
Gönül yarası.