Rafet El Roman - Gençliğin İlk Baharında

Birgün yaralı ve yorgun
Kapına yığılıp kalırsam
Hala kırgın da baksam
Sen aldırma ne olursun
Kal desen kalamam gidiyorum.

Gençliğin baharında
En verimli çağımda
En güzel yaşımda
Hüzünlere esir oldum.

Hayat gözümüzde kaldı
Yaşanan yüzümüzde duruyor
Acılar sinmiş sesimize
Anılar leke tutmuş içimizde
Unut desen unutamam gidiyorum.