Sagopa Kajmer - Ne Bilirsin

Dik bir yokuş hayat, başında Azrailiyle bekleyen

Azrail melekten korkma! O bir emri yerine getiren
Terbiyen haddini hatırla, kıyametten önce bir
Kıyamet kopsa Allahım şükür sana, kavuş bana.

Her gün korkuyu tanıdığım ilk günüm
Her dün sana yaklaştığım bir bölüm
Her hüzün sorularıma bir çözüm
Sana yürüdüm, Hak sürüm sürüm
Kalbim saklı kalmış bir cürüm.

Ey benim başımı alıp duvarlara vuran gönüllüm
Sen her böyle yaptığında bin parçaya bölündüm
Düşünmezmi kimse, kim kendini küçük düşürdü?
Küçüğüm çünkü kalbim büyüdükçe beden küçüldü.

Estir yelleri, hüznün bitsin dertleri
Sen dağıtmazsan gitmez acının küçük fertleri
Cümle cümle anlatmakla bitmez sabir halleri
Sanma tabiat ana, bunlar Rabbin kızgın selleri.

Her gördüğünü hayra yorma, şükret yaz ayında donma
Buruk açlık düştü karna, bomboş iş üstünde durma
Vurana kadar kaçar turna, harcanmalı zaman boyna
Kara hain girer koyna, söylediğine uyma.

Bunu masal mı sandın?
Etkilemez ölüm beni inan hiç
Beni inan hiç omzundaki yükleri sal dünya

Yan gönül yan
Kalpten düştü yaşama sevincim inan
Sevincim inan kalpten düştü kıyım yakın artık
Bunu oyun mu sandın?
Hileni ancak kendine yedirirsin sen
Yedirirsin, yedirirsin ye de bitir git artık
Pes ettim mi sandın?
Taarruzumun yönünü sen ne bilirsin ?