Sagopa Kajmer - Kendim İçin Lazımım

Sago acıyla yoğrulur, kendi yağında kavrulur

Mutluluğum yavrudur, paranoyak olduğum doğrudur
Dilim damağımı kurutur, çölde yağmur kurudur
Sessizliğim konuşur, ben dünyayla boğuşur.

Herkes bir gün soğuyacak bu fani gidici hayattan
Bütün bedenler soğuyacaktır, elbet yavaştan
Kıyamet toplantısında ölecek haramiler telaştan
Ne ev ne pul ne çöl ne bir kul, geride kalacak dünyadan.

Olması gereken şeylerin adını iyilik yapmak koymuşlar
Baksana dedelerimiz toprak altında koymuşlar
Rapunzelin saçlarını yolmuşlar e komşular
7 cücelerin prensesi ölmüş uçurumdan bir bir atlamışlar.

Porselen bir tabuttayım sağıma soluma çarparım
Bende rüya çok sende tabir boldur aslanım
Sago aynı şarkıyı söyleyeli 9 sene olmuş
Vakit kendini öldürürken sevdiklerim yok olmuş.

Hergün bir adım daha fark atmaktayım bu dünyaya
Uzaktan tanıdık oluyorum yakınlaştım bu yabancıya
Eski mumun kokusu kalır fitili küser aydınlığa
Dilsizlerle rap yapan bir kör Sagopa sayfalarda

[Nakarat]
Ben bana kendim için lazımım, hatıram olsun sana şarkım
Lapa lapa kar yağsın, manzaralarımı beyazlara boyayın
Ben, bugün ölebirim, şu an ölebilirim, her an ölebilirim.

Agresiflik titretirken kalbimin bam telini
Yeni kapılar kilitlenir ve bende anahtarlar eksik
Mirasım hak edene kalsın moda değil bu rap
Hergün yeniden doğduğum için kendimi tekrar etmem zor
Hergün eridiğim için kendimi buz küpü yapmam zor
Tedavim için yeni bir ilaç gerkeli doktor
Olmak için tüm savaşları ihtişamlı imparator
Cenk harbinde akranlarım şarkılar birbirini yiyor.

Vardır tekliğe alışıklığım ve tetikle tanışıklığım
Kertenkele misali bir parçamı yolda bırakmışlığım
Vardır içmedende bir köşeye sızmışlığım
En kötü zamanlarımda arkadaşımdı yalnızlığım
Vardır ayaklarımı kullanmayıp kollarımla kaçmışlığım
İftira izdihamında kendimi dört bir tarafa dağıtmışlığım
Bir kenarda cüretim diğer yanda alışmışlığım
Zerrelerime işler ürperiş ayazda kaplı karanlığım.