En
sevdiği renk mor olan kadın
En
sevdiği kelime asi
En
sevdiği oyun incitmek beni
Hıncı
çocukluktan kalma yara izi.
Zamanı,
yaralarla ölçen kadın
Geçmişiyle
kavgalı
Tanrıya
sığınan kız çocuğu geceleri
İsyankar
gündüzleri.
İpleri
dolaşmış uçurtmalar misali
Ne
beraber uçabildik, boş verip şu dünyayı
Ne
gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda
savruk, başına buyruk x2
Senle
ben.
Kırdığı
kalpleri dizmiş ipe
Gene de
en büyük zararı kendine
Ayak
izlerini kuşlar yesin diye
Ekmek
kırıntıları bırakır geride.
En
sevdiği ses, çocuk sesi
Oysa,
anne olmayı istememiş
Yıllar
var ki kendi
Hiçbir
zaman kök salmamış ki
Sırf bir
gün çekip gidebilmek için.
İpleri
dolaşmış uçurtmalar misali
Ne
beraber uçabildik, boş verip şu dünyayı
Ne
gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda
savruk, başına buyruk x2
Senle
ben.
Gene de
bulup birbirimizi
Aldatma
pahasına sevdiklerimizi
Ağlayarak
seviştiğim kadın
İpleri
dolaşmış uçurtmalar misali.
İpleri
dolaşmış uçurtmalar misali
Ne
beraber uçabildik, boş verip şu dünyayı
Ne
gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda
savruk, başına buyruk x2
Senle
ben.
Kaç gece
göğsünde uyuduğum kadın
Hep tek
başıma uyandım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder