Zeki Müren - Masal

Ben de küçükken herkes gibi
Masal dinler, masal masal dolanırdım.

Her masal dinlediğimde,
Masal olacağım sanırdım.

Günün birinde kimse bana,
Masal anlatmayacak zanneder,

Üzülür, kahrolurdum.

Heyhat, gel gör ki her önüme çıkan,
Hala masal anlatıyor bana

Artık masal dinlemek istemiyorum kimseden

Bir varmış, bir yokmuş diye

Kendimi, aşkımı anlatmak istiyorum,
Sana masal yerine.

Evvel zaman içinde

Gönlüm duman içinde

Hem sevip hem sevilmek

Eski masal içinde.

Kederle neşenin dostluk kurduğu

Siyahla beyazın pembe olduğu

Dertlerin bittiği aşkın dolduğu

Bir masal getirdim bu gece sana.

İster ellerimi tutarak dinle

İster gözlerini yumarak dinle

Bırak dertler mazide kalsın

Getir mutluluğu kendi elinle.

Perdenin ardına saklanma artık

Mutluluk dersem çık, dert dersem çıkma

Ne az git, ne uz git, bekletmeden gel

Kurduğum sarayı görmeden yıkma.

Sensizlik saçlarıma düşürdü hatıralar kışını,

Hayat sahnesinde tek başıma bekliyorum alkışımı.

Biz görmeden sevdik birbirimizi

Biri bize aynı masalı, yalanı anlatmış

Bizi bizden ayrı tutmuş yıllarca

Kader bu aşka biraz neşe, biraz keder, gözyaşı katmış.

Hasretim dağlarken, ümidim çağlarken

Ağlarım yıllarca, gel.

Hislerim yoruldu umudum kırıldı

Gözyaşım duruldu, gel.

Dertsiz girdim dertli çıktım

Dost sandığım meyhaneden

Yarınlara ümitlerle

Ben bakmaya korkuyorum.

Ne çektimse senden çektim yakacağım şu kalbimi,

İçimde sen varsın diye ben yakmaya korkuyorum.

Ne hoş rüyam ne boş hülyam,
Bana tek dost kendi dünyam

İçimde sen varsın diye ben çıkmaya korkuyorum

Bıktım sana gidip bana gelmekten

Ben de dünya gibi dönüyor muyum?

Bir gözümde neşe, bir gözümde yaş,

Ben ağlıyor muyum gülüyor muyum?

Ağlıyor muyum, gülüyor muyum?

Ne güzel giderken kendi yoluma

Dost diye diye takıldım senin koluna

Sağına soluna bak deme bana

Sanki ben önümü görüyor muyum?

Bütün yıllarımı dizdim önüme

Bir yol arıyorum garip gönlüme

Kırarsam kalbini ne oldu deme

Ben ne yaptığımı biliyor muyum?

Ben ağlıyor muyum gülüyor muyum?

Uykusuz gönlüme masal anlatma,
Ruhumu karartan sen değil misin?

Bana kaderimde günah aratma,
Günahı yaratan sen değil misin?

Bir yıldız kayınca karanlıklara

Bir yaprak düşünce boş sokaklara

Yaşlarım akınca yanaklarına

Kapıyı kapatan sen değil misin?

Beni akşamlarla yollara atan

Beni rüzgarların önüne katan

Beni kadehlere bir köle yapan

Her gece ağlatan sen değil misin?

Ne umdum ne buldum ben bu sevgiden,
Artık bu sayfayı kapıyorum ben,

Utanmamak için dosttan düşmandan,
Yaşıyormuş gibi yapıyorum ben.

Dertlerim dertleri söker diyerek

Seni kadehlerden her an içerek

Şarkı söyleyerek, gülümseyerek,
Yaşıyormuş gibi yapıyorum ben

Beklerken aşkının sıcak yelini

Tuttum yalnızlığın soğuk elini

Şarkılar içinde her gece seni anıyor,
Ağlıyorum ben.

Masalım acıysa, tadını sen koy

Sana olan tutkumun adını sen koy

Bir garip duygu var bugün içimde

Aşk mıdır, dert midir, adını sen koy.

Ömrüm yarım kaldı bir masal gibi,
Gel tamamla bu masalı sevgilim

Onlar ermiş muradına desinler,
Bu dünyada biraz da biz gülelim

Her şeyimsin benim son şansımsın benim

Kaderimi çizen tek aşkımsın benim.

Bir varmışı bırak

Bir yokmuş gitsin,

Hadi gel, bu masal seninle bitsin.