Şubat 06, 2012

Emre Aydın - Asil Yaşlar



Geceyi mesken tuttum gündüz senin olsun,
Yalnızlık derdime dert katar gözlerim ağlar,
Asil bu yaşlar tek çarem var hayata renk veren aşklar.
Yolları mecbur istikamete giden yıllar, 
HEpsi de boştu boşluğa koştu.
Sırtıma saplanan okları kalbime soktu,
Ardına bakmadı görmedi ağladım bağladı elleri kolları,
Uzanayım istedim olmadı yılmadım.
Arasam telefona bakmaz bil ki konuşmaz,
Ne yapsam unutsam derken duvarda yüzü var.
Kaçamam ondan yapamam hayran bu gönül,
Uğruna can verir tüketirim bir ömür,
Anlatamam ki..

Kördüğüm olmuşum çözemedi kimse,
Derdimi bilene 10 puan işte ben neyim bulamadım.
Sana takılayım ben, anlatır hüznümü özlü bu cümlem.
Belki bir gün gelecek özleyeceksin ne yapıyor ne ediyorum ben,
Kendimi kaybettim gözyaşım aktı yollara düşüp aşkımı aradım.
Yalnızım hala sensiz bu oda  tadı tuzu olmuyor bari sen ağlama
Gururum engel hiçe say sen gözyaşım aksın endişe etmem.
Tersine gidecek her şey bir gün düzelir derken,
Yalnızım yine kendimi tutamadım.
Yorgunum ağladı gözlerim bakma asil bu yaşlar.

Sil gözünün yalnızlıklarını,
O an fısılda duvarlara adımı.
Bin bıçak var sırtımda,
Biniyle de adaşsın,
Her biri hayran sana.

Yaşları tutmadım ağlamak istedim senden başka olmadı kimse,
Derdimi söylemek istemedim sana, sendin her zaman yanımdaydın oysa.
Anlamadığın bir tek şey var sen benim olmadın hiç bir zaman.
Nedendir hala gözyaşı bende durmadan akıyor sensiz her gece,
Hüzün bulutu kapladı içimi bu benim değildi ikimizin seçimi.
Söylemem seni sevdiğimi bir defa denedim elime ne geçti.
Günlerim gecelerden farksız benim yalnızlığıma çare mi aradım,
Üzerime gelenler olabilirdi kalbimi senin için boş bırakmıştım.
Şimdi koskoca bir boşluk var yanımdaysa tek bir dostum.
Durmadan içerim geceler yoldaş buzları eriten aşkım gardaş,
Oldu ve gözlerim bunun için doldu yaşları görünce bana neden sordu.
Ne bahane bulsam yutturamam ki söylesem belli onu kaybederim,
Korkuyorum artık yaklaşamıyorum uzak yollardan bir medet umdum,
Belki kaçar unuturum diyordum unutmak kolay değil bunu biliyordum.
Son sözü söylemem cesaret edemem belli ki başlamadan kaybedicem,
Bu oyunu yazanıma gözyaşı dökerek sitem edip aşkımı dillere dökücem.

Sil gözünün yalnızlıklarını,
O an fısılda duvarlara adımı.
Bin bıçak var sırtımda,
Biniyle de adaşsın,
Her biri, hayran sana.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder