Şubat 06, 2012

Emre Aydın - Afilli Yalnızlık


Ölsem, ölsem, ölsem hemen şimdi,
Kaçsam gitsem, kaçsam tam da şimdi.

Bu kez pek bir afilli yalnızlık,
Aldatan bir kadın kadar düşman.
Ağzı bozuk üstelik... bırakmıyor acıtmadan,
Bu kez pEk bir afilli yalnızlık.
Ağlayan bir kadın kadar düşman,
Tuzaklar kurmuş üstelik,
Bırakmıyor acıtmadan.

Bitiyorum HEr nefeste,
Ne halim varsa gördüm.
Çok koştum, çok yoruldum,
Ve şimdi ben de düştüm.

Sövdüm, sövdüm, sövdüm ben dünyaya,
Acılara, sokaklara, ait olmaya, insanlara.

Bu kez pek bir afili yalnızlık,
Aldatan bir kadın kadar düşman.
Ağzı bozuk üstelik, bırakmıyor acıtmadan.
Bu kez pek bir afilli yalnızlık,
Ağlayan bir kadın kadar düşman.
Tuzaklar kurmuş üstelik,
Bırakmıyor acıtmadan.

Bitiyorum HEr nefeste,
Ne halim varsa gördüm.
Çok koştum, çok yoruldum,
Ve şimdi ben de düştüm.

Değmezmiş hiç uğraşmaya,
Bu kez mecalim yok hiç dayanmaya, dayanmaya.

Bitiyorum HEr nefeste,
Ne halim varsa gördüm.
Çok koştum, çok yoruldum,
Ve şimdi ben de düştüm.
(heceses)


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder